Op naar 2010 ...

We wensen iedereen veel geluk,

365 dagen aan een stuk

1001 welgemeende dromen

die één voor één uit mogen komen

In 2010 zal ons leven veranderen, voorgoed

Het liefst van al nog met enige spoed

Onze wondertje wacht al enige tijd

Op deze blog raken wij gelukkig ons ei kwijt

Jullie steun en berichtjes bezorgden ons de kicks

Blijf alles volgen, dan missen jullie niks ...

Gelukkig nieuwjaar

Jungle drum ...

Vanmiddag ging mijn hartje tekeer zoals een jungle drum! De GSM trilde en op het display herkende ik meteen het nummer van FIAC ! Op die paar seconden heb ik wellicht niet geademd en mijn hartslag was mogelijk de hoogst gemeten ooit ...

Sandra van het adoptiebureau was iedereen aan het bellen en had Lydia niet aan de lijn gekregen. Ze vroeg ons om te kiezen voor een welbepaald weeshuis : Toukoul of Amba (een keuze die vroeger door het adoptiebureau gemaakt werd). Na deze vraag stond ik weer met beide voeten op de grond, ik had namelijk iets anders verwacht ...

Ook al staan we goed geplaatst op de lijst bij Amba toch stak twijfel de kop op en heel wat onbeschrijfelijke gevoelens kwamen vrij. Uiteindelijk hebben we besloten om onze uitstekende positie bij Amba niet op te geven voor de mogelijke onzekerheid bij Toukoul ! Een logische keuze volgens Sandra.

Als deze gevoelens de voorbode zijn van wat ons te wachten staat bij een toewijzing, dan zal er heel wat koffie en chocolade nodig zijn om de kalmte te kunnen bewaren.

Top 10 !

We schrokken er zelf van ... zo onverwacht ! We zijn 4 plaatsjes opgeschoven naar de 9e plaats. Rekening houdend met de vier dossiers die in het weeshuis Toukoul liggen, zou dit betekenen dat we in Amba op plaats 5 staan !

Jeetje ... we worden er zelfs een beetje nerveus van (ik toch) !

Een vroeg kadootje voor de verjaardag van Lydia.

Nog even geduld ... en daar kennen we nu echt wel alles van.

In avant premiere ...

enkele beelden van de kinderkamer ! De muurschilderingen zijn zelfs nog niet droog ! Voor de premiere moeten jullie thuis komen piepen !

Rollenpatroon doorbroken

Afgelopen maandag organiseerde fiac een thema-avond rond adoptie. Groot was de verbazing toen mannen en vrouwen apart gehouden werden.

Op basis van sterk overdreven stellingen probeerde men beide geslachten uit hun tent te lokken. Wat te denken van volgende stellingen : "Mijn vrouw wil adopteren dus ik ook" of "Adoptie heeft een zakelijk en emotioneel kantje, ik regel de zaken en krijg de emoties van mijn vrouw erbij" !

De sfeer zat er goed in en het bleek duidelijk dat iedereen zich kon uitleven in het debat. De beste quote van de avond wil ik jullie nog meegeven ... Iedereen (ook de mannen) voelt zich adoptiezwanger. Een mooie term die op veel bijval mocht rekenen.

Er viel ook goed en onverwacht nieuws te rapen ! We zijn weer 2 plaatsjes opgeschoven en staan nu 13e op de wachtlijst !

Peking Express

Gisteren hebben 4 VKSJ-meiden uit Zutendaal mijn competitegeest boven gehaald. Ze waren bezig met een Limburgse versie van Peking Express. Het viertal was op dat moment laatste en de moed zat in hun schoenen (of nog wat lager zelfs). Vanuit Rekem bracht ik ze naar de volgende halte (Wok City in Smeermaas). Ze hadden niet veel overtuigingskracht nodig om me te motiveren om verder te gaan. De eerstvolgende halte was de Bascuul in Genk waar ze nog nipt laatste waren. Verder naar sporthal Demerstrand in Diepenbeek waar ze intussen een plaatsje waren opgeschoven en de derde stek bezetten. Een cryptische omschrijving omschreef de volgende halte (de Kerk Beverst). Daar aangekomen (nog steeds derde maar 1 en 2 in zicht) bleek het even moeilijker te worden. Ze kregen een foto - met weinig aanknopingspunten - van de volgende bestemming en meer niet ! Gelukkig kwam er net een bewoner thuis en zijn internetverbinding deed - ondanks wat tijdverlies - de rest ! Als een pijl uit een boog naar Hoeselt (CC) waar ze als 2e arriveerden. (De leiders in de wedstrijd hadden zich van bestemming vergist) Met de finish (Tongeren) in zicht slaagden we erin om de leiders voorbij te gaan en zo als winnaars te eindigen.

Dames,
hoewel ik jullie wellicht nooit meer zal tegenkomen toch even vermelden dat ik er enorm heb van genoten en dat jullie een aangenaam gezelschap waren. Jullie volwassenheid, openheid en interesse in ons adoptieavontuur heeft mij enorm verrast !

Even uitwaaien ...

Afgelopen week hebben we er even van geprofiteerd om volledig tot rust te komen.

Op zaterdag 3 oktober was er de nationale adoptiedag in Malle en op zondag 4 oktober vierden we ons bronzen huwelijk (12,5 jaar gehuwd). Nauwelijks terug thuis hebben we de koffers gepakt voor een midweekje in Centerparcs Port Zelande ! Heerlijk uitwaaien in een mooi stukje Nederland, al leek het soms meer op Duitsland. (in bepaalde delen van Duitsland was het herfstverlof) We waren er echt aan toe en hebben er dan ook geweldig van genoten. De volgende keer zal het met z'n drieën wezen !

Gisteren hebben Lydia en Ilse Leuven onveilig gemaakt, de dames gebruikten een andere term : shoppen. Als afsluiter zijn de mannen (Gino en ikzelf) 's-avonds naar Leuven getrokken om - samen met de dames natuurlijk - te dineren in het Ethiopisch restaurant "House of Lalibela". Een aanrader van jewelste en een aparte belevenis ! Het restaurant is het trefpunt van de ethiopische gemeenschap uit de verre buurt maar ook vele adoptiegezinnen komen hier eten ! Het kriebelde alleszinds meer dan een beetje.

Wat ons adoptiedossier betreft is er nauwelijks nieuws. Er zouden 5 dossiers naar Toukoul verstuurd zijn, maar ons dossier is daar niet bij.

Nog enkele visuele accenten van onze midweek in Zeeland ...

Positieve vibes ?

Vorige donderdag schreeuwde Lydia heel Bilzen bij mekaar vanop de trap. Ze had net gelezen dat er tien toewijzigen waren geweest. Het bleken er uiteindelijk negen te zijn ! Proficiat aan de toekomstige ouders. We schuiven dus van plaats 24 naar 15, een geweldige ontwikkeling.
We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om een midweekje centerpark te boeken en we kijken er natuurlijk geweldig naar uit !
Intussen hebben we links en rechts nog wat speelgoed samengeraapt voor de kleine...

Nieuwe hobby

Het is weer een tijdje geleden - elf kilo om exact te zijn - dat we nog een berichtje gepost hebben. Aangezien de weegschaal het niet meer aankon, ben ik aan een "streng" dieet begonnen ! Daarenboven heb ik een nieuwe sport ontdekt : wielrennen. De combinatie van beide heeft een verbluffend resultaat ! Er zijn dus intussen 11 kilo's "gesneuveld" en ik hoop er nog 7 te verliezen. Op zich lukte het vrij aardig, enkel wanneer mensen rondom mij beginnen snoepen, krijg ik het moeilijk !

Het wielervirus heeft me degelijk te pakken. 3 maal per week maak ik tochtjes van 30 tot 50 kilometer in het heuvelachtige Zuid-Limburgse landschap. Binnen enkele weken wil ik vanuit Bilzen naar Thorn rijden en terug. (voor de leken : circa 120 kilometer) In Thorn zal Lydia op me wachten en zullen we samen een lekkere pannekoek eten. Daarna wachten me dus nog 60 kilometer..

Intussen wacht ik vol ongeduld op mijn uitgesteld verjaardagscadeau : een fotoreportage. Een goede vriendin zal ons met de nodige know-how op de gevoelige plaat vastleggen. (Dank je Madelon dat je dit wil doen en bereid je maar voor op de volgende foto-shoot ... volgend jaar.)

Stand van zaken ...

Gisteren werden we bij Fiac ontvangen voor een informatiesessie over de stand van zaken. Momenteel zijn er minder toewijzingen door een samenloop van omstandigheden. Aangezien er uit 2 weeshuizen wordt toegewezen, vraagt FIAC begrip voor het feit dat men kan voorbijgestoken worden door andere koppels. Alles is namelijk afhankelijk van de activiteit van het weeshuis waar ons dossier zal liggen! We staan intussen op de 26ste plaats en als de zaken lopen zoals verwacht wordt, verwachten we een toewijzing in de eerste maanden van 2010 !

Impressies uit de Champagne ...

Het weer wilde niet echt mee in de Champagne maar dat hebben we niet aan ons hart laten komen ! De degustaties waren één voor één (op ééntje na) zeer lekker en zeer gezellig ! Met dank aan de kenners Guido, Eddy en Willy !




Onze stock ligt te rusten met het oog op een toewijzing !

Ons dossier ...

Groot was de verbazing vanmorgen toen de postbode gepasseerd was. Ons dossier is met heel wat stof erop verzonden naar Mrs Assafach Gebreselasie in Ethiopië ! De wachttijd is hiermee van start gegaan ! Een mooie opsteker tijdens ons verlof !

Ook nog even melden dat enkele cursusgenoten hun gezinnetje hebben uitgebreid ! Bij Liesbet en Peter is een flinke dochter geboren : Nette. Miranda en Bjorn hebben er een tweede zoon bij : Twan. Proficiat !

Nog 5 werkdagen ...

... en dan profiteren we van 2 weekjes vakantie !
Intussen hebben we ons verblijf van enkele dagen in de champagnestreek vastgelegd ! We kijken er echt naar uit en daarna hopen we in "Costa della Corniche" (ergens onder de panne) van het mooie weer te mogen genieten.

Intussen vieren we dit weekend onze tweede verjaardag in adoptieland. Helaas lijkt het er sterk op dat er nog een derde verjaardag zal komen !

Opnieuw een stapje verder ...

Zelden zo graag een factuur zien komen dan deze die gisteren in de bus viel. Ons dossier is vertaald en is klaar om naar Ethiopië te vertrekken. Ondanks de problemen op het werk en de bijbehorende overuren geraakte ik vandaag toch op tijd - al was het nipt - in het bankkantoor !

Zaterdag hebben we trouwens ons 12e huwelijksverjaardag gevierd ! De tijd staat niet stil, dat is wel duidelijk.

Om het wachten te verzachten ...

Nu we zelf niets meer kunnen doen, valt het wachten ons een beetje zwaar. Tom en Lore hadden hierop ingespeeld door ons in ware "Komen eten" stijl uit te nodigen. Het was supergezellig, ongelofelijk lekker en de tijd is omgevlogen. We gaan alles uit de kast (keuken) moeten halen maar ik vrees dat de bongo bon naar Mummerke gaat !

Ook de FIAC thema-avonden helpen wel om de tijd te doden ! Zo hebben we een aantal koppels waarvan we de blogs volgen voor het eerst "Live" gezien en gesproken !

Intussen proberen we de agenda behoorlijk gevuld te houden zodat het lijkt alsof de tijd snel gaat.

Even uitwaaien ...

Na alle drukte met het Rode Kruis i.v.m. de carnavalsperiode hadden we ons voorgenomen om de eerste dag dat het weer een beetje mee zou zitten af te zakken naar Gent voor een city-trip(je). Zaterdag hebben we er dus van geprofiteerd. Na een geschenkontbijt in de "Pain Perdu" - een aanrader - hebben we er een mooie stadswandeling van gemaakt. Vandaag zijn we Bilzen ontvlucht wegens ... carnavalsstoet. Met stevige wandelschoenen aan hebben we van het eerste lenteweer genoten. Een fikse wandeling doorheen de holle wegen in Voeren (en Mesch) waar dassen hun burchten bouwen, sneeuwklokjes en katjes welig tieren en waar de lammetjes profiteerden van de eerste zonnestralen. Meer moet dat niet zijn ...

Eerste contact met adoptiekind

Goh, die thema-avonden van VAG zijn ontzettend boeiend en je komt er oude klasgenoten tegen.(hé Nathalie) Het onderwerp was er ook eentje om u tegen te zeggen. Het eerste contact ... probeer op dat moment maar eens je emoties te controleren en rationeel te denken. We zullen zeker proberen om zoveel mogelijk informatie te vergaren. De eerste maanden blijken ook nog zo'n belangrijke periode... enkel bezoek van ouders meter en peter was de algemene trend en zelfs dat doseren. Hoe krijgen we dat uitgelegd aan onze entourage ?!?!? (ideetjes zijn welkom) En dan spreek ik nog niet over het vermijden van oogcontact, het niet oppakken van de kleine, ...

Werk aan de winkel ...

P.S. Jullie zullen wellicht gemerkt hebben dat we de blogs van lotgenoten hebben opgenomen in onze blogs. Hebben jullie een adoptieblog en mogen we deze hierbij zetten, geef dan een seintje.

songtext van guus Meeuwis

Guus Meeuwis


geef mij je angst

Je zegt ik ben vrij, maar jij bedoelt ik ben zo eenzaam
Je voelt je te gek, zeg jij, maar ik zit niet te dromen
Want die blikken in je ogen, zeggen alles tegen mij
Ik voel me precies, als jij en jij kan eerlijk zijn
Je voelt je heel goed zeg jij, je mond
Begint te trillen
Ik weet dat ik jou kan helpen, maar je moet zelf willen
Elkaar nu een dienst bewijzen, dat is alles wat ik vraag
Zet weg nu die angst, ik wist het al, dit is m’n dag vandaag

Geef mij nu je angst, ik geef je d’r hoop voor terug
Geef mij nu de nacht, ik geef je de morgen terug
Zolang ik je niet, verlies, vind ik heus wel een weg met jou

Kijk mij nu eens aan, nee zeg maar niets, je mag best zwijgen
Het valt nu nog zwaar, maar ik weet dat ik jou kan krijgen
Dit hoeft nooit meer te gebeuren, als je bij me blijft vannacht
Want dan zal je zien als jij straks wakker wordt, dat jij weer lacht

Geef mij het gevoel, dat ik er weer bij hoor voortaan
Ik ga met je mee en ik laat je nu nooit meer gaan
Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug
Geef mij nu de nacht, ik geef je de morgen terug

Zolang ik je niet verlies, vind ik heus wel een weg met jou
Geef mij het gevoel, dat ik er weer bij hoor voortaan
Ik ga met je mee, want ik laat je nu nooit meer gaan
Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug
Geef mij nu de nacht, ik geef je de morgen terug
Zolang ik je niet verlies, vind ik heus wel een weg met jou

Wegdromen

Wegdromen

Mooie dromen

Vullen mij met een brede glimlach

Verlangend naar het moment dat je komen mag

Wachten op jou doen we met een kloppend hartje

het duurt wel zo lang

en soms zijn we wel eens bang

dat je nooit komen zal

Met een genietende gedachte

wil ik je kussen

en vragen we aan god en alle engelen om over je te waken

we zullen nu nog kunnen rusten

Met kriebels in onze buik staan we te popelen om jou te komen halen

dankbaar zullen we zijn om je in onze handen te mogen nemen

we zullen je op handen dragen

je welkom heten

om jou een mooie toekomst te geven

en dat

dat beloven we jou met heel ons hart

Lydia

Gedichtendag

Op gedichtendag wilde ik Lydia verrassen met ... jawel ... een gedichtje. Ik zal aan de reacties wel merken of ik enig literair talent heb ... Lydia was er ondersteboven van, jullie ook ?

Ik had een gaatje in mijn hart

Een gaatje groot, een gaatje klein

Een gaatje gereserveerd

Voor iemand die speciaal zou zijn.

Een gaatje dat kon wachten op de ware

Soms scheel zag van honger en kou

dat gaatje, er is geen plaats meer in

het wordt al jaren gevuld door jou !

Een bewogen maand loopt op zijn eind !

Het adoptielandschap veranderde grondig, maar ook onze senator zorgde voor de nodige frustraties en dan wil ik niet te veel woorden vuil maken aan de gruwel die een idioot in Dendermonde aanrichtte ...

De goede voornemens ... waar zijn ze gebleven.

Gelukkig kunnen we nog vooruit kijken, er staan heel wat toewijzingen op het programma. Wij moeten nog wel wat meer geduld uitoefenen. Wij leven mee met al degenen die nu nog niet ingeschreven zijn in een bureau, het lijkt erop dat zij nog langer zullen moeten wachten. Maar in adoptieland weet je het nooit en verandert het soms snel ! Laten we het beste hopen ...
Lydia zal het de komende 2 weekends echter zonder mij moeten doen :-( Duty calls... de zoveelste "verplichte" opleiding van het Rode Kruis. Dit keer echter ver van huis ... in de mooiste stad van 't land : Gent !

Gelukkig is er een heksje in het land om ons de nodige positieve vibes te bezorgen ...